Thee, thee en nog eens thee

Velen schijnen zich zorgen te maken over ons 'drukke' schema. Eerlijk gezegd ervaren wij dat helemaal niet zo. We doen vaak maar 1 of 2 dingen per dag en houden nog tijd over om, op advies van enkelen, alvast voor te kleuren voor de malediven waar we volgende week uitkomen. Tot nu toe is bij mij in ieder geval mijn armen en gezicht bruin en de teva's staan duidelijk afgetekend op mijn voeten.

We hebben er bewust vor gekozen om een relatief druk programma te hebben waarin we veel zien in een korte tijd met hier en daar een rustpunt. We liggen elke avond op tijd in bed, er is toch weinig te doen dus we zijn eigenlijk uitgeruster dan ooit. Enige dat vermoeiend is is de warmte, maar vandaag zijn we op 2500 meter hoogte aangekomen met de trein. Het is hier dan ook aangenaam met 19 graden terwijl iedereen doet of het koud is. Handelaren willen ons windblockers en winterjassen verkopen terwijl ik vrolijk in mijn korte mouw langs loop en ze vriendelijk wijs op het gegeven dat het voor mij toch echt zomer is.

Ons te luxe hotel in Kandy hebben we verlaten. Het was een hotel waar we ons beiden minder in thuis voelden. Het is het oudste hotel 'Queens' uit 1850 en je hebt het idee alsof je bij de koningin op de koffie bent. Lange gangen met veel deuren, gewaxte vloeren, te veel personeel, grote lobby, oud houten interieur, lift die ook uit 1850 zou kunnen stammen. Ik moet zeggen het heeft zeker wat, maar met je backpack is dat toch niet helemaal wat je zoekt. Overigens zeer betaalbaar en de planet adviseerde hem ook.

Om 7.45 verlaten we ons hotel na het ontbijt en gaan met de auto naar het treinstation een kilomter of 8 verder. We moeten lang wachten op het kopen van een kaartje want we willen uiteraard 1e klas en daar is maar 1 wagon met 20 stoelen voor beschikbaar. De treinrit zelf van vier uur over 68 kilometer kost 2e klasse 1 euro per persoon. Er is nog net plaats in de eerste klas en voor 3 euro pp graden we onszelf up. Eerste klas houdt in, zitplaats gegarandeerd, ventilator aan het plafond, je rijdt achteruit en je hebt panoramaview. Ze hebben namelijk in de achterwand 2 enorme ramen gemaakt opdat je de hele weg groots uitzicht hebt. De hele weg klimt de trein in tergend langzaam tempo de berg op waarbij het landschap zeer afwisselend is en we uiteindelijk in de theeplantages uitkomen. Een totaal andere wereld qua temperatuur maar ook qua vegetatie.

We drinken inmiddels al weken thee (koffie kennen ze niet in nepal)dus nu zullen we dan ook zien waar het allemaal vandaan komt. Morgen moeten we een trekking doen van 9,5 kilometer naar Worlds End waarna we een theefabriek gaan bezoeken.

Er staan ook weer nieuwe foto's op de andere site, ditmaal van srilanka, ff het juiste mapje opzoeken daar.