Komodo / Rinca

We zouden in de oorspronkelijke planning maar 1 dag in Labuanbajo zijn, maar we zijn meer dan blij dat we dit hebben omgegooid. Wat een zalige plek op aarde is dit, ondanks alle gedoe met die duikers.

Ons hotel, Golo Hilltop, is werkelijk fantastisch; we hebben een heerlijke douche, met een douchekop op de juiste hoogte, warm water, en veel warm water, een ruime nette kamer met airco en fan, een buitenzitje en vooral een prachtig uitzicht over de wateren en dus een mooie sunset. Dit is echt wat anders dan de andere hotels tot nu toe. Management van 2 Nederlandse vrouwen dus die weten wat we wensen. Enige nadeel is, de naam zegt het al, gelegen boven op een berg dat met een modderig zandpad bereikbaar is en je echt met een zaklamp ongeveer een kilomter de berg af en weer op moet om in het dorp te komen.

De eerste dag zijn we niet wezen duiken. Alle boten waren ingezet voor de rescue-actie en de bemanning was dan ook uitgeput en er werd niet gedoken. Wij hebben een priveboot gehuurd met 2 schippers om ons naar Rinca te varen, dit lijkt een klein stukje maar is toch 2,5 uur varen met ons bootje. Op Rinca aangekomen is het droog en erg zeg maar heel erg warm. We besluiten de lange trekking van 5 km te maken met een gids en terwijl wij rustig de hand van deze man staan te schudden blijkt er achter hem zon Komodo-varaan te liggen. Hmmm best groot zon beest, mmisschien toch maar zoemen met het toestel. Het verhaal van de toerist die ooit door zon beest is opgegeten draagt niet bij aan het succes, ondanks dat hij ongeveer in de bek van de varaan stond te fotograferen. Deze beesten hebben zoveel bacterien dat als ze een hert, buffel of iets anders bijten dit tussen 1 uur en 1 week dood zal gaan, ze volgen dus het spoor en wachten geduldig omdat ze toch maar 4 kilo per maand hoeven te eten.

Bij de kantine (de geur van vlees/bloed) liggen er spontaan 8. We maken een foto van ons met de varanen op de achtergrond, vreemd om dit beest uit je oog te moeten verliezen; gelukkig liggen ze rustig te zonnen. In de eerste kilometer van de wandeling komt de teller totaal op 14 stuks, diverse apen, een paar buffels en een hert. We lopen door naar de vlakte waar op dit tijdstip de varanen liggen te zonnen. Het is moordend heet, maar alles behalve een varaan. Lopend door het hoge dorre gras (al 2 maand geen regen), bekruipt bij mij de gedachte dat die beesten ook door dit gras moeten, snel maar weer naar het bos zou ik zo zeggen, dan zie ik waar ik loop.

Als we terugkomen bij de kantine liggen de varanen nog rustig te wachten, een enkeling neemt de moeite zich te verplaatsen. Deze metersgrote dragons zoals ze hier genoemd worden zijn echte oerbeesten en geloof niet dat ik hier graag de nacht zou willen doorbrengen. Als we nog een cola drinken komt de BBC-ploeg aan. Deze blijven 14 dagen om beelden op te nemen voor Planet Earth, waar ze maar zin in hebben. In de hitte tussen de beesten, nou mooi dat ik niet in het donker mijn hutje uit zou gaan!!

Op de terugweg gaan we nog snorkelen, maar we vinden de plek erg slecht. Weinig koraal, weinig vis.

De volgende dag gaan we wel duiken. We hebben met ons tweeen en nog een zwitser een eigen boot met 5 man personeel, wat een luxe. De boot is echt helemaal super, compleet met een zonnedek en de altijd fantastische maaltijden aan boord van zon boot.

Op de plaatsen waar ik ga duiken gaat esther snorkelen. Ik moet echt zeggen dit is totaal anders dan de dag ervoor. Wat een fantastische koraaltafels met fantastische scholen vis. Gelukkig duiken we erg lang zodat we er goed van kunnen genieten.

Na de eerste duik kom ik boven met twee ogen die eruit zien alsof ik door esther bont en blauw geslagen ben. Ik heb zout water in mijn oog gekregen en waarschijnlijk met een stuk vervuiling door het koraal. Het is echt helemaal geirriteerd en dik/rood. We vinden het beiden jammer dat we deze plek alweer achter ons moeten laten.

Vandaag zijn we naar Lombok gevlogen met een Fokker 50. We hebben ons programma aangepast (alweer) naar onze wensen en zitten nu al in het Puri Saron. Het is een prima hotel dus degenen die na ons komen hoeven zich geen zorgen te maken. Vanaf morgen gaan we dit eiland eens onveilig maken, we zijn benieuwd.