Kibale

Kibale en kibale forest staan bekend om de vele primaten. Onze tenten staan in een moerassig bos, gelukkig zonder muggen. In de tuin zien we dan ook direct de rode colobus, franje, aap slingeren. Deze schijnt maar op een paar plekken in Uganda te zitten waaronder onze hoteltuin. Wat een fascinerend gezicht. In de kleine wandeling bij de Lodge zien we ook nog enkele blackfacedvelvet-apen (meerkatten).

Kibale staat bekend als een van de weinige plekken waar je chimpansees kan spotten. Totaal leven hier ongeveer 1400 chimps en families van ca 60 stuks. Zodra de eerste zonnestraal op het bos schijnt tellen wij gewapend met onze tracker het bos in om er 20 km en 11 uur later pas weer uit te komen. Gewapend met een geweer tegen de bosolifanten en buffels die vooral in het natte seizoen worden gezien maar helaas nu voor ons verborgen blijven.

We zijn met z'n vieren en hebben echt het bos voor ons zelf. Op geluid zoekt de tracker ze op, wij horen niks. We zien nog een enkele zwart-witte colobus die een veel mooiere staart hebben dan de rode variant. Na een uur hollen we bezweet door de jungle. Zon beest zit natuurlijk niet naast het pad en dus banen we ons een weg in de vochtige tropische hitte door bomen, takken en struiken. Onze eerste ervaring is heel hard achter 4 stuks aan rennen tot ze in een boom klimmen en rustig gaan zitten eten.

We hebben de tijd dus we genieten volop. We besluiten verder te zoeken en vinden een man die hoog in de boom zit geluiden te maken om z'n familie te roepen. Hij beweegt niet echt en we lopen door naar een grote weg. Daar loopt er gewoon een voor ons. De combinatie van foto's maken, inzoomen en een marathon hollen ben ik nog niet machtig. Hij blijft opeens stil zitten en in tegenstelling tot de instructie zitten we niet op 8 meter maar op 1 meter afstand, wow kicken!! Net als er een andere groep toeristen komt klimt hij uit beeld.

Zij moeten door en wij hebben alle tijd om te genieten, foto's te maken etc. Na een marathon moet er goed gegeten worden, de chimp doet dat ook op hoogte en wij pakken onze lunchpakket. We laten hem ineens uit onze handen vallen als er weer een naast ons op het pad staat, die hadden we gewoon gemist. Ook deze klimt net voor de volgende groep toeristen omhoog en dus teleurgestelde gezichten.

Onze tracker lijkt zo relaxed en ineens springt ze op, we moeten gaan en ze plaatst ons op een plek waar geen beest te zien is. Ineens komen de beesten uit de boom geslingerd en precies waar wij staan komen ze naar beneden. We achtervolgen ze met een man of 40 naar de rest van de chimps, een stuk of 6 liggen te relaxen in hun nest of eten wat. Je ziet ze ontspannen als de toeristen weg zijn en wij alleen achter blijven. We lunchen verder onder de familie en kijken hoe ze in 5 minuten hun nesten in elkaar vouwen voor een middagdut.

Zo kijken we een uur naar wat lichte beweging en ineens krijgt onze tracker het weer op de heupen, binnen 30 seconden staan we klaar en komen de apen omlaag geslingerd , echt op nog geen meter passeren ze ons. We moeten stevig aanpoten door de jungle en volgen de achterste steeds dieper en dieper de dichtbegroeide jungle in. Na ongeveer een half uur lopen op de grond komen ze bij meer dan tien chimps aan, heel heel veel geluid maken ze. Ook hier kunnen we lang genieten en ze poseren echt voor ons.

Hierna begint een marathon van ik schat zon anderhalf uur. Ze rennen een stuk? Gaan zitten variërend van 1 minuut tot 5 minuten en herhalen dit. Steeds dikker en dikker wordt het struikgewas, dit zijn geen plekken waar mensen lopen. Na anderhalf uur zijn we weer terug op dezelfde plek. Ze laten ons nog wat fantastische foto's maken waarna we ze in de volgende achtervolging kwijt raken. Bijzonder hoe zo'n beest dan verdwijnt in de bossen. Een fantastische ervaring en met name door het feit dat we zoveel tijd en zo dichtbij konden doorbrengen.