Luxe of armoe?

We hebben het overleefd onze vierdaagse trekking door de bergen van Nepal. En de conclusie is dat trekking door de bergen niet voor ons bedoeld is. Voor velen zal het een genot zijn, voor ons was het vooral afzien.

Uiteindelijk wisten we dan dat het allemaal goed zou komen met de trekking. De gids wachtte netjes op ons om acht uur in het hotel en gaf nog wat praktische tips wat mee te nemen. Hierna namen we een taxi naar ons vertrekpunt. We blijken te gaan met 3 dragers en 1 gids en ja alleen ons 2 als gast, een prive tour dus. De meeste mensen doen een guesthousetour (dat is ook goedkoper omdat je minder dragers nodig hebt) maar wij hadden een campingtour geboekt. We voelen ons te rijk met onze vier man personeel. 1 rugzakje met al onze kleding geven we af, de andere dragen we zelf met alle belangrijke spullen.

Na een uur wandelen stoppen we midden in een sawah. De hele bagage wordt uitgepakt en ze beginnen een waanzinnige lunch op de eenpitter te koken. Wie had durven denken dat we echt lekkere vers gebakken friet zouden krijgen? Hierna weet onze gids een shortcut, nou ja een steile helling die normaal dienst doet als waterval. We lopen in de brandende zon en als we om half vier op een bergtop aankomen zijn we uitgeput. Behalve gras is er niets, het blijkt onze camping. Enkele uren later komen de dragers boven en die bouwen onze tent en jawel de toilettent. Dat beloofd wat, poepen boven een gat in de grond. Terwijl we thee aangeboden krijgen en divese handelaren en kinderen ons komen bezoeken zien we ons avondeten een levende kip in de handen van de gids, sommige dingen wil je niet weten.

De volgende ochtend begint het ochtendritueel, 7 uur wakeup-tea, 7.15 kom met water om te wassen, 7.30 onbijt, 8.15 vertrek. Het enige wat wij hoeven te doen is eten, drinken en lopen. Het zijn vandaag de verkiezingen, het is al enkele weken onrustig in Nepal. Er zijn meerdere partijen die de koning willen afzetten, spannend dus. Om iedereen gelegenheid te geven te stemmen is alles in het land vrij inclusief openbaar vervoer, taxi's en dus ook de winkels waar wij zo graag water hadden gekocht. De hele middag lopen we in de zon berg op met onze laatste liter water, voel me net zon drenkeling op een vlot die elke druppel moet sparen. Onderweg bezoeken we nog een stembureau, erg leuk om te zien hoe dat er hier aan toe gaat, ondanks de hitte besluiten alle wachtenden heel dicht op elkaar te wachten.

de 2e avond hebben we een camping met douche. Nou ja de douche is water uit een bamboebuis die beneden in het ravijn is en alleen te bereiken is via een hele steile helling. Het is overigens de enige watervoorziening in het dorp. Terwijl wij naar beneden klauteren lopen vrouwen met kruiken op een sneltreinvaart de berg op. We nemen een frisse poedel onder het water en als we boven zijn voelen we ons zo bezweet dat het geen effect heeft gehad. We krijgen opnieuw een zalige 3 gangen maaltijd.

Op de derde dag opnieuw het ochtendritueel, voor ons beiden het nu wel afgelopen mogen zijn. Ht heet de Annapurnaview trekking met zicht op de diverse bergen van 7-8000 meter hoog, maar er is niets te zien. We moeten fors afdalen en dat houdt in straks flink klimmen. Als we na een korte stop verder gaan moeten we een stairway to heaven beklimmen. Werkelijk er kwam geen einde aan deze rotsachtige trap zo over de berg heen. Toen we doodop boven kwamen was er dan eindelijk tijd voor de lunch. Hierna bleek dat we nog zon stuk moesten. En waarom? Omdat we anders geen water tegenkwamen voor de lunch. Alles draait hier om waar is het water. Onderweg zie je dan ook veel mensen de koe of geit uitlaten, maar ook veel mensen met kruiken water die kilometers lopen naar hun huisje.

De campingplaats is leuk in een dorp van 300 inwoners. met de ipod en DS maken we snel vrienden met de jeugd. Het weer slaat echter snel om en dat is jammer. We moeten dus in de tent eten vanwege het onweer. Omdat het de laatste avond is heeft onze kok naast het heerlijke 3 gangen diner ook nog een mega-chocoladetaart gebakken die we gezamenlijk in onze tent eten.

Op dag 4 vertrekken we voor de laatste ker. we hopen op een eenvoudige afdaling richting dal maar niets is minder waar. 4 uur lang snel afdalen en sterk stijgen. De spieren begin op te spelen. Aan het einde gelukkig een heerlijke lunch aan een fantastisch meer. Hier eindigt onze trekking en gaan met de bus terug naar Pokhara waar we in het hotel afscheid nemen van onze dragers. Leuk om een keer te doen, maar voor ons hoeft het in ieder geval niet nog een keer.

Wat waren wij dan ook blij dat wij weer terug op de hotelkamer waren met een heerlijke douche en een normaal toilet. Vanavond heerijk slapen op een bed in plaats van een 3 mm matje.... wat hebben wij het thuis toch heerlijk.