wat kan er nu nog meer fout gaan?

De story continues..... gisteravond heeft het reisburo dan toch nog netjes met ons gebeld. Ze vonden het erg vervelend en snapten niet hoe dit had kunnen gebeuren, maar hadden zo niet een twee drie een ander hotel voor ons. Toen wij aangaven dat wij inmiddels al verhuisd waren was de boodschap, denken wij, meer dan duidelijk.

Wij zijn zeer blij met ons nieuwe hotel en hebben dan ook heerlijk geslapen. Wel nog even geschrokken van het nieuws dat er opnieuw aanslagen in Colombo en Kathmandu zijn geweest gisteren (blijft ons toch achtervolgen). Ons risico is dat we drie keer naar Bali gaan en daar waren ooit ook aanslagen dusssss. Wij hebben daar overigens van de week het momument bezocht van de aanslagen. er worden onrustigheden verwacht in indonesie vanwege het feit dat de benzineprijs met 30% is gestegen, maar afgezien van een aantal protesten hebben we daar weinig van gemerkt.

We nemen de taxi naar de ambassade om maar op tijd te zijn en sluiten aan in de rij. Hier hebben ze voor alles een Q , zelfs voor de taxi's. We worden niet zomaar toegelaten en mogen met onze korte broek niet naar binnen. Van de indonesische gastvrijheid is bij de ambassade in ieder geval weinig terug te vinden. We huren een lange broek en rok om ons 'netjes' te kleden. Benieuwd of die ambtenaar mijn korte broek minder mooi zou vinden met mijn balinesche gebruinde benen dan deze pyama die ik nu heb gekregen.

Als we binnen zijn begint de papierwinkel. We moeten van alles invullen en trekken een nummer. Als we 45 minuten onderweg zijn zijn we eindelijk aan de beurt. Met een vriendelijke lach neemt ze de formulieren in ontvangst en verteld dat we donderdagmiddag ons paspoort met visum kunnen ophalen. Wij vliegen echter donderdagmiddag en volgens het reisburo zou het donderdagochtend gehaald kunnen worden. Eerst betalen en dan verder kijken is het motto van deze vrouw.

We gaan naar de kassier om met frisse tegenzin ons geld af te staan. We hebben net genoeg bij ons (zoals het reisburo had aangegeven); maar helaas blijkt het niet 57 maar 75 euro te kosten. je moet contant betalen, buitenlandse valuta, creditcard en cheques worden niet geaccepteerd. We verlaten de ambassade kokend van woede, weer 2 zaken die niet kloppen van het reisburo, en nemen de taxi naar de pinautomaat en de taxi weer terug. Opnieuw lenen we een andere broek en dezelfde rok en betalen. Nu moeten we de mevrouw nog overtuigen dat we toch echt donderdagmiddag gaan vliegen en dat we dus niet dan het visa kunnen ophalen. gelukkig zonder meerprijs kunnen we het om 12 uur ophalen, kunnen we direct door naar de luchthaven om naar denpasar te vliegen. Er mag dus niets meer mis gaan!!!!


We besluiten te gaan winkelen in dit shoppingparadijs, maar ondanks dat het de grote uitverkoop is worden we beiden niet enthousiast. het is enorm veeeeeel duurder dan Indonesie en we zijn niet van plan heel veel geld voor echte merkkleding uit te geven.

We nemen een boottocht over de rivier in de stromende regen, waarna we door chinatown lopen. We kopen een paar dingen en gaan hierna verder met winkelen. Morgen nog een dagje Singapore en dan zijn we blij weer terug te gaan naar indonesie. leuk voor even, maar zeker niet te lang blijven in singapore