Emoties all over the place

Vanuit ons eilandje Gili Air zijn we met paard en wagen naar de haven vervoerd waarna we met de boot de oversteek naar Lombok weer hebben gemaakt. Vanaf Bangsal is duidelijk te zien hoe de wegen worden verbeterd ter voorbereiding op de komst van de nieuwe internationale luchthaven en de bijbehorende toeristenstroom. We worden steeds enthousiaster over het kopen van grond of een huis, wat een kansen liggen hier. Om niet te hard te hoeven werken hebben we bedacht dat we een woning willen met daarvoor een internetcafe, minishop (je bent er immers toch) en een moderene spa (de enige spa op Air is nu een armzalig hutje).

De taken zijn verdeeld; Jimmy voor het internet, Anouk op en neer tussen Nederland om al die leuke souvenirs te verschepen, wij een handeltje in meubels en trudy en frits op de oude dag het beheer. Hmmm misschien toch eerst maar eens overleggen met de mensen?

Uiteindelijk nog een nachtje in Sengiggi geslapen voordat we Lombok achter ons lieten. Met het vleigtuig is het 20 minuten vliegen voordat we opnieuw in Sanur aankomen. Een vriendelijke OAD meneer haalt ons op en is verbaasd over onze reis door Indonesie. Zenuwachtig wachten we in ons hotel. Esther krijgt de hele dag al geen hap meer door de keel en kijkt continue op de klok. Mn ouders zijn nu in de lucht, nu komen ze aan, nu ongeveer bij de visumdienst en de tranen vloeien dan ook als ze om vijf uur (na bijna 24 uur reizen) aankomen in ons hotel. Hele vreemde gewaarwording om ze weer te zien in deze totaal andere omgeving, maar wel heel prettig om weer bekenden om je heen te hebben.

Ons hotel is fantastisch , wat een verschil met de wereld in Lombok. We hebben een bungalow waar we dansles kunnen geven, warm water, een douche op de juiste hoogte, een toielet dat werkt en we kunnen eindelijk eens de tas uitpakken omdat we hier een week blijven. De souvenirs liggen apart, moeten nog verstuurd worden Anouk, en zullen we versturen per post of met Trudy en Frits meegeven. Die hebben nu ruimte in de koffer aangezien ze van alles voor ons mee moesten nemen voor Nieuw Zeeland en uiteraard de mayonaise en echte rode wijn die we zo misten.