Beijing

Acrobatiek en China zijn bijna synoniem aan elkaar en dus bezoeken we een show. Ook deze zijn inmiddels aan de smaak van de toerist aangepast. Een waar spektakel maar met name het slotstuk waarbij 1 motor rondjes rijdt in een metalen kooi. Als nummer 2,3 en 4 ook in de kooi worden gebracht al een waar applaus. Uiteindelijk presteren ze het om met 8 motoren door die kooi te slingeren zonder elkaar te raken, heel bijzonder.

Mijn doel om alle wereldwonderen te bezoeken wordt weer een stap dichterbij gebracht met een bezoek aan de Chinese muur. Ruim 6000 km lang en ruim 600 jaar oud. Eigenlijk niet zo hoog als gedacht, maar hoog genoeg om plunderende ruiters en vijandige legers buiten te houden. Van oorsprong dan ook alleen gebouwd op de passen maar een idioot had bedacht dat het leuk was om 5000 km aan elkaar te knopen (dezelfde van het terracottaleger en zijn nog niet geopende graf).

Wij bezoeken de poort van Jinshanling, een 2 uur rijden van de stad maar minder toeristisch dan de reguliere plek. De muur is zo sterk als de zwakste schakel en dit is ook de plek waar zonder gevecht een compleet leger door de muur is gekomen en Beijing heeft ingenomen. Hoe? Eenvoudig door een valse belofte te doen aan de poortwachter om zijn dochter te bevrijden, die vervolgens het deurtje open zette.

De meeste toeristen doen een korte wandeling op het gerestaureerde stuk muur en het moet gezegd het ziet er imposant uit die slingerende muur over de bergkam. Wij gaan echter 10 km wandelen over de muur naar Gubeikou. Al na de eerste wachttoren houdt de restauratie op en zijn de treden los en groeien de planten op de muur. Net als de muur moeten we dus berg op en weer berg af. Het is jammer dat het erg regent en dus zicht op de muur niet op zijn mooist is. Maar wat een fantastische wandeling zonder dat we iemand tegen komen. Echt het idee dat je de hele muur voor jezelf hebt. We picknicken heerlijk aan de voet van de muur. Compleet met sardines, yoghurt, chocoladebroodjes enz. Dat het met bakken uit de lucht komt wordt volledig goedgemaakt door deze bijzondere lunchspot. Als we tot op het bot doorweekt aankomen bij de laatste wachttoren wacht een Chinese toeriste ons op, zij vind dit zo indrukwekkend dat ze een hele foto reportage van ons maakt. Chinezen kennen geen wandelcultuur en vinden ons idee dan ook ronduit gevaarlijk en onverantwoord.

De laatste avond natuurlijk tijd voor het traditionele afscheidsdiner in de buurt van ons quli hotel. We bestellen 20 gerechten incl de bekende Peking eend voor onze draaitafel. De ober vind het zoveel dat hij drie keer komt vragen of er nog meer dan onze tien gasten komen. Een gezellige avond met een berg aan heerlijk voedsel en drank is het resultaat. Ongelooflijk veel, ongelooflijk lekker, ongelooflijk lage rekening met 120 yuan pp, een kleine 15 euro. Vanuit het vliegtuig krijgen we nog een laatste blik op die eindeloze Chinese muur en de oneindige steppes van Mongolië. Werkelijk geen plaats is zichtbaar tot we boven ulaan bataar vliegen. Een mooie avontuurlijke reis met veel indrukken maar voor mijn doen weinig avonturen. Helaas is de lijst met nog te bezoeken landen zeker niet korter geworden, eerder langer, door al die enthousiaste verhalen van m'n reisgenoten. Wel zijn we weer een mooie ervaring rijker.