gletsjers

We overnachten op een kampeerboerderij 18 km voor djupivogur Een prachtige plek aan een fjord met een grote waterval. Vanaf hier rijden we naar Djupivogur om de befaamde eieren te bekijken. Voor de een kunst maar voor mij grote stenen eieren op de lelijkste plek van het dorp.

We vervolgen onze fantastische route over de ringweg. Helaas de eerste mindere dag met vooral veel heel veel mist, jammer van het uitzicht. Bijzonder zijn de zwarte lavastranden die we tegen komen. Strand hoort voor je gevoel nu eenmaal niet zwart te zijn.

Dit weer nodigt uit om warm te worden en net na Hofn gaan we in een heerlijke eenvoudige hotpool zitten, wat een fantastisch land is dit toch. We willen de nabijgelegen gletsjer bezoeken. We stranden echter op een klein riviertje. Onze chauffeur svennie wil graag indruk maken en geeft gas om de oversteek te maken. Gevolg bus vast midden in de koude rivier. Hebben we nog geluk dat het op kiezels is en niet op scherp lavagesteente. Iedereen op blote voeten in de koude rivier en de bus en aanhanger volledig uitpakken om weg te komen. Helaas mag het niet baten en moet er hulp van buitenaf komen. Onze chauffeur moet er wel om lachen, zit hij vast in de kleinste rivier van IJsland en zo groot is IJsland niet dus iedereen zal het snel weten.

Svennie is overigens een bijzonder vriendelijk en grappig persoon en een bekende IJslander. Hij had een eigen grote radioshow waarbij hij allerlei nationale en internationale personen mocht interviewen. Ook was hij betrokken bij de uitbarsting in 2010 en bij de brugdoorbraak door afbrekende ijsschotsen van het formaat flatgebouw. In ieder geval goed voor veel mooie verhalen.

Als afsluiting van de dag gaan we naar het gletsjermeer Jokulsarlon. Het is er koud en het regent enorm, mist belemmert ons zicht maar wat een hoogtepunt. Fantastische grote ijsblokken die afbreken van de gletsjer drijven in 1 jaar tijd naar de open zee. Mooie kleuren, mooie vormen, een zeehond en een meer voor dobberende blokken maken de regen meer dan goed.

Op het strand worden de grote blokken weer terug geblazen door de golven en spoelen aan op het strand. Nu wordt het formaat pas echt duidelijk want 90 procent zit onder water.

We overnachten weer in een oud schooltje om vanuit hier een excursie te maken naar Ingolfshofdi. Op de platte wagen worden we naar het schiereiland gebracht. Hier wonen 3 maanden papagaaiduikers. Wat een leuke kleine vogels met hun bijzondere snavel. Om er te komen moeten we echter wel door het nestgebied van de grote jager. Deze hebben, en terecht, de neiging om je aan te vallen; bij de sternen overigens ook. We lopen dus met onze hand in de lucht voor onze eigen veiligheid.

Vanaf hier rijden we door naar een klein plaggenkerkje. Een typisch IJslands gebeuren. Mooi moment dus om een lokale lekkernij te eten: verrotte haai die we wegspoelen met snaps. De haai moet een half jaar onder de grond rotten omdat hij anders giftig is. De smaak is best redelijk tov mijn verwachtingen. De overige IJslandse specialiteiten als schapekop, ogen en walvis laten we maar voor wat het is.

In de middag trekt de bewolking open en krijgen we een vrij zicht op de immense ijskap van Skartafel. Vele gletsjertongen en massa's ijs. Wel is duidelijk het terugtrekken van de gletsjers zichtbaar. Op foto's zie je de verschillen van de afgelopen 10 jaar, en die zijn echt enorm.

Omdat de lucht nu is opgeklaard bezoeken we nogmaals het gletsjermeer. Nu met zicht op de gletsjer. Wat een fantastische plek. Die grote gekleurde brokken ijs die langzaam naar zee dobberen. Af en toe hoor je het ijs luid kraken en zie je het kantelen. Wat een imposant gebeuren. Ondanks de extreem langzame beweging een landschap dat continue in beweging is