Lombok vervolg kippenvelmoment

Wat een wondere wereld is het toch ook af en toe. De hele periode dat we in Labuanbajo zijn geweest was het nieuws van de 5 duikers het onderwerp van de dag.

Dachten wij nog even dat het gewoon afgelopen was, mensen veilig aan wal, direct door naar het ziekenhuis ter controle en observatie, een onbewoond eiland geregeld met bungalows om weer bij te komen, maar dat bleek verre van dat. Na de rescue-operatie kwamen de verhalen pas los en bleek de internationele wereldpers er lucht van te krijgen en zelfs amerikaanse zenders werden ingevlogen om er verslag van te doen.

Als het dan ineens zo belangrijk feit gaat worden, worden de werkelijk feiten ook ineens anders. Wij hadden een goed contact met een eigenaar van een duikschool die de gezamenlijke rescue-operatie heeft geleid. Uiteindelijk heeft de politie een persconferentie gegeven en zichzelf alle credits gegeven. De ongemakken waaraan je niet wil denken zijn gemakshalve maar vergeten en ik denk dan ook dat de pers met een half verhaal vandaag samen met ons is teruggevlogen.

Het gegeven dat de 2 helicopters niet ingezet werden omdat de dienstdoende ambtenaar voor de benodigde handtekening een weekje op vakantie was, diesel voor de boten (zeer schaars) niet beschikbaar werd gesteld, boten niet uitvaarden omdat de bemanning eerst wilde lunchen etc etc zijn de verhalen die je nooit terug zal horen.

De duikers zijn gedoken in 2 groepen bij het wijzigen van het tij. Allen zeer ervaren dive-instructeurs dus geen beginners!! De ene groep is veilig aan boord gekomen en de andere groep van 5 personen is later naar boven gekomen maar door het tij ver van het schip. De kapitein heeft ze niet kunnen vinden en alarm geslagen, terwijl zij dobberend in het water het schip zagen vertrekken. Door het vallende tij werden zij ruim 20 kilometer meegenomen naar open zee, feitelijk ben je dan verloren. Maar gelukkig zijn ze na negen uur in een andere stroming gekomen die hen terug voer naar de kust, waar ze aan wal van een eiland wisten te geraken.

Rustig wachten op de redding was echter niet helemaal aan de orde, de redding zou nog ruim 30 uur op zich laten wachten. En laat het toeval nu net willen dat ze op het eiland Rinca zijn geland, een van de drie eilanden waar de Komodo-varaan leeft. Er gaan inmiddels verschillende verhalen over het survivallen op het eiland, maar duidelijk is in ieder geval dat ze meerdere keren zijn aangevallen door de varanen (die dodelijk zijn). Je zal toch maar denken dat je veilig bent en alsnog uren voor je leven moet vrezen.

In de groep zaten een engels stel die het verhaal inmiddels aan de britse pers hebben verkocht voor veel geld en de pers dan ook niet te woord staan. Er gaan zelfs al geluiden over een film. Het heeft in ieder geval hier het nieuws gehaald, de voorpagina van de krant is er mee gevuld.