eigenwijs of op eigen wijze?

Wuivende palmbomen, een wit strand, relaxed sfeertje en snorkelen op een onbewoond eiland in de oceaan stonden niet op ons programma. Na een aantal dagen autorijden en cultuur snuiven hebben we besloten ons programma tussentijds aan te passen.

We zouden drie nachten in bukittingi blijven, maar hebben na 2 nachten het al weer gezien. in 1 dag hebben we de attracties van de hele minangkabau-cultuur gepropt in de vorm van een lange autorit door de sawah's. De kenmerkende bouw met meerdere punten op 1 dak hebben we al snel gezien en het begrip rijst, ananas en kokosnoot is ons ook wel duidelijk inmiddelijk.

We stoppen nog bij een tweetal koffiefabriekjes, waarvan 1 echt nog heel ouderwets met een zeefje tot de koffie fijn genoeg is gemalen door de watermolen. We stoppen ook nog bij diverse plaatsen waar ze kroepoek maken, je hebt hier hele kroepoekwinkels met ongeveer 20 strekkende meter aan kroepoek in de diverse soorten en maten, alleen de platte van de nederlandse chinees is nergens te vinden.

S'avonds bezoeken we een tunnelcomplex dat door de japanners met slaven is aangelegd en een uitzichtpunt op een kloof om de zonsondergang te aanschouwen. Als deze onder is komen er duizenden vliegende honden die werkelijk zo groot zijn dat ze er uit zien als grote vogels.

De volgende dag hebben we dus de stad achter ons gelaten en zijn naar het zuiden van Padang gereden waar we een kamer voor ons en een voor de chauffeur huren. Heerlijk aan het strand, lekker rustig. Direct springen we in een boot die ons naar een verlaten eiland op een uur varen brengt. Hier liggen ook de mentawai-eilanden (van groeten uit de rimboe), maar daar gaan we dus niet heen. We krijgen lunch op het eiland, snorkelen wat en varen met een fantastische zonsondergang weer terug.

Hadden wij de ramen van ons hutje nog dicht gedaan tegen de muggen, blijkt dat er mega grote gaten boven het raam zitten voor de ventilatie zonder gaas, zinloze operatie dus. Gelukkig kunnen we eindelijk de klamboe gebruiken en we krijgen een muggen-spiraal en dat werkt perfect.

Vandaag hebben we heerlijk uitgerust bij ons hotel, terwijl de vissers vanaf de wal de sleepnetten binnenhalen. We zien veel kleine visjes, een haaitje en een zeepaardje. Even verderop bij ons hotel blijkt een aquariumhandel die tropische vissen verkoopt, ook leuk om te zien.

We zijn inmiddels aangekomen in Padang, een lelijke stinkende stad vanuit waar we morgen naar Jakarta zullen vliegen om onze reis over Java te beginnen. We zijn allebei gematigd enthousiast over Sumatra maar dat komt ook door de enorme grote afstanden tussen de dingen die te zien zijn. We vermaken ons nog steeds prima, nog geen ruzie. Esther begint inmiddels thuis te missen, terwijl ik juist het gevoel heb van totale ontspanning en nog wel even weg te willen biljven.