Salar de Uyuni

We vertrekken vroeg vanuit San Pedro om als eerste bij de grens te zijn die in dit dorp zit. Deze ambtelijke molen gaat stipt om acht uur open en er zijn dagen dat ze een tempo halen van 20 stempels in een uur, 1 bus voor je en je verliest dus een berg tijd. De verantwoordelijke ambtenaar neemt zijn taak zeer serieus dus serieus kijken, strak in het lijntje om de snel te bevorderen. Ik knijp hem toch een beetje, maar mag gelukkig het land verlaten.

We rijden door een stuk niemandsland van ongeveer 45 kilometer waarbij we stijgen naar 4500 meter, een slagboom markeert de plek waar de grens is met bolivia. Onze spullen worden overgepakt in jeeps en we ontbijten in de vrieskou van 4 graden in de buitenlucht. Vreemd een half uur terug was het al bloedheet.

De komende drie dagen zullen we 650 km reizen door een verlaten landschap dat ons in Uyuni zal brengen. Een landschap vol vlaktes, bergen, rotsformaties, vulkanen, duizend en 1 lagunes, vicuna´s, lama´s, alpaca´s en duizenden flamingos zijn onze uitzichten. Het is echt in 1 woord fantastisch en de ene plek is nog mooier dan de ander.

Op de eerste dag stoppen we nog bij een hotspring, we kunnen bij deze lagune zwemmen onder het toezicht van flamingos bij een graad of 35. Als we tien minuten verder rijden en bij een geiserlandschap komen moet het windjack toch echt aan en nog tien minuten verder komt zelfs een sneeuwbui op ons dak.

De eerste overnachting is in een refuge met slaapzalen en als ik ergens een hekel aan heb.... Hmmm te vroeg geoordeeld, het sanitair blijkt nog ranziger. Het kan snachts tot 20 graden vriezen op deze vlaktes dus lekker warm aangekleed naar bed. Ik vind het te warm dus thermoondergoed in de slaapzak. Mijn reisleider Remco is een echte koukleum die heeft 3 shirts, 2 broeken, slaapzak en 3 dekens nodig. Ik het het allang gezien en binnen 10 minuten lig ik in mijn boxer op de slaapzak en dat blijkt warm genoeg voor de nacht. Remco echter heeft de hele nacht zo geslapen, wat een koudkleum is het zeg.

De tweede dag trekt en nieuw landschap aan ons voorbij en het blijft indrukwekkend maar moeilijk te bevatten zoveel mooie indrukken. Uiteindelijk slapen we in San Juan, ditmaal eigen kamers en iets beter sanitair en zelfs een douche, weliswaar koud maar de vlag gaat werkelijk uit na al dat zand.

Op de derde dag bereiken we de beroemde zoutvlaktes van Uyuni. Vanaf het ene moment op het andere rijden we het zoutmeer op. Een vreemde gewaarwording, het heeft de afgelopen dagen geregend dus het is in het begin nat. Het levert wel een fantastische weerspiegeling op van de bergen en de wolken. Het landschap lijkt eindeloos (12000 km2) en heeft en heel indrukwekkend beeld. Kilometers rijden we tot we bij een eiland komen vol met cactussen, waarna we nog ruim 70 km rijden over natte en droge delen van het meer naar het zouthotel. Nog een bezoek aan de zoutwinning en een familie die de zout verwerkt maken het tot een onvergetelijke ervaring die niet valt te beschrijven.

Aangekomen in Uyuni bezoeken we eerst nog het treinenkerkhof. Ook dit is heel apart, midden in de woesten liggen een berg aan locomotieven bij elkaar verzameld wachtend op de roest?

Het enige dat nog wacht op ons is de laatste 5 km naar ons hotel, maar wat gebeurd na 650 km begeeft de auto het en we constateren dikke zwarte rook bij de achterbank. We weten niet hoe snel we de auto uit moeten springen. Volgens de chauffeur geen man overboord even achterdeur open, frisse lucht en we kunnen weer verder. Als de boel weer begint te branden gaan we op onderzoek, blijkt er een kabel te smeulen, nou ja toch maar de laatste meters afgelegd met de handbagage op schoot voor het geval.


Na drie dagen zout en zand is het heerlijk om in een hotel te komen. Uyuni ademt voor ons luxe, kom je vanuit bolivia dan stelt het niets voor. Die luxe bestaat vooral uit het heerlijke warme water uit een nog betere douche. Heerlijk lang geniet ik ervan, de bordjes zuinig met water omdat we in een woestijn zitten sla ik maar even in de wind. Blijkt overigens de hele groep dezelfde gedachte te hebben. Hoe eenvoudig kan een gevoel van geluk soms ontstaan.