Swakopmund

Tot nu toe is Namibie een veelzijdig land. Vanuit Botswana eerst de bekende droogte met lage bebossing en vanuit Etosha naar het zuiden ontstaan ineens de glooiingen die met een hoogvlakte zonder bomen spitzkoppe vormen. Wegen van afalt naar mooie gladde zandwegen vol potholes. Rijdend naar de kust neemt het woestijnzand de overhand en komen we bij de oceaan. Ondanks dat het overdag is Swakopmund best lekker weer is, een mooi strand met palmbomen kan er toch niet gezwommen worden. Door de stroom vanuit Antartica komt de oceaan niet boven de 15 graden uit. Voor de locals geen probleem, voor mij way to cold om zelfs maar aan mijn zwembroek te denken. Mede omdat het erg vochtig en koud en winderig kan zijn slapen we in een hostel.

Van oudsher een Duitse kolonie en men zegt dan ook wel dat er in Swakopmund meer Duitsers zijn dan in Duitsland zelf, dat is dan wat overdrven maar de Duitse invloed is overal zichtbaar. Straatnaamborden, Duitse bakkers, bouwstijl, schnitzels, bradwurst, overal kom je het tegen. Op zaterdag werd hier zelfs het oktoberfest gevierd compleet met plastic pullen, Duitse live muziek en uiteraard veel bier en lange biertafels. Ik ga uiteraard voor de oryx-steak bij de lighthousebeachrestaurant. De beste en grootste stekever en dat voor slechts 80N$, ongeveer 8 euro. Afrika is niet heel goedkoop maar zeker ook niet duur, we eten bijv met 12 man goed eten incl drank en fooi voor 150 euro.

Ik besluit actief te worden en ga op dolfijnentour met een catamaran. Eerlijk gezegd ging ik voor de catamaran en de dolfijn als leuke extra maar dat bleek een teleurstelling. De tocht is super commercieel en in plaats van mijn eerste zeilerervaring op een catamaran blijken we op een motorboot zonder zeil met 2 drijvers te varen, ook een catamaran. Kort samengevat zit er binnen 2 minuten een pelikaan aan boord en binnen 10 minuten een zeehond, meer omdat ze gevoerd worden dan dat ze echt willen. De zeehondenkolonie is indrukwekkend met 65000 stuks, de 4 dolfijnen aardig maar mijn dag wordt goedgemaakt door de ene humbackwhale. Wat een imposante beesten zijn dat terwijl je maar zon klein stukje van ze te zien krijgt.

Uiteraard mag in de woestijn het quadbiken niet gemist worden, 2 uur lang crossen we heuvel op heuvel af. Geheel ongevaarlijk is het niet, in een andere groep zien we hoe iemand zijn schouder breekt. Onderweg stoppen we uiteraard nog bij een hoog duin die we in 3 runs met ons sandboard gaan bedwingen. Men neme een dun stukje board, beetje wax, knieen op dr rand, gaan liggen, met de handen voorkant omhoog houden om te voorkomen dat je kop vol zand zit en gaan... Ik haal uiteindelijk de 52 km/u wat voor die dag heel hard is. Super leuk om te doen, enige nadeel is dat je de hele dag kilo's zand tegen komt; in je zakken, schoenen, oren, neus en zelfs je bilnaad. Je vraagt je toch echt serieus af hoe het daar komt