Orkhon vallei

Achter onze ger locatie in Harhorin begint direct een fantastisch mooie vallei. Urenlang rijden we op hobbelige zandwegen er door heen. Het verbaasd ons hoe de chauffeur de weg weet te vinden want gps, navigatie of een verkeersbord is er niet. Hij hobbelt vrolijk over alle zandpaden alsof hij de weg weet en neemt bij elke splitsing zonder enige aarzeling de juiste weg, geen land dus om zelf te cruisen.

We volgen de rivier tot we in de officiële vallei komen en wat is de route van ca 150 km hiernaartoe fantastisch. Glooiende groene hellingen, blauwe luchten met hier en daar een wit wolkje, het is werkelijk net de screensaver van Windows. Grazende geiten, schapen, koeien, paarden en yaks maken het tot een soort rustgevend landschap zoals waar de hobbits leven (lord of the rings) maar dan in een ger ipv een hol.. Het is ook wel het landschap waar het land het van moet hebben. De een noemt het saai of eentonig maar zelf blijft het mij boeien, elke bocht levert weer een verrassend mooi uitzicht op. Jammer dat het zich zo moeilijk laat vastleggen op een foto.

We kamperen weer heerlijk in het wild aan een beekje, wat een genot om je te wassen in het heerlijke water. Dat er verderop paarden, koeien en andere beesten in staan moet je dan even vergeten, onze afwas wordt er toch ook mee gedaan.

De uitgestrektheid van het land is enorm. Het is circa 50 maal Nederland en er wonen 3 miljoen mensen waarvan de helft in of rond de hoofdstad. Het Is daarmee het dunst bevolkte land ter wereld. Per inwoner hebben ze 40 beesten dus vlees en zuivel is dan weer super goedkoop.

Vanaf de campsite rijden we eerst 20 km naar Batulzil waar we een boodschap halen. Vanaf daar wandelen we 12 km bergop over de pas 'Dut' naar de top. Dut betekent makkelijk te bereiken maar wat heb ik deze heuvel vervloekt want makkelijk is zeker niet het juiste woord en ik was even vergeten dat het bergop wandelen alles behalve m'n hobby is. Een groepslid heeft het slimmer aangepakt is en achterop een brommer gesprongen van een passerende mongool. De wandeling gaat door een naaldbos, iets dat we nog niet eerder hebben gezien. Overigens ook de reden dat we onderweg bijna niets gezien hebben.

Bovenop de berg is een prachtige bloemenweide waar we lunchen, net de sound of music. De taart uit het dorp heeft het gehobbel naar boven niet helemaal overleefd maar de taart vanwege de verjaardag van een groepslid smaakt er niet minder om.

We maken nog een afdeling van 12 km. het is heel raar in dit land in de ene vallei stikt het van de grondeekhoorns, de volgende muizen, de volgende sprinkhanen of roofvogels. Maar in deze vallei dus helemaal niets behalve een handvol eenden. Ook de volgende 40 km crossen we door een prachtige eindeloze vallei over niet meer dan bandensporen maar zien niets behalve wat kuddes geiten, paarden en yaks. Er lijkt geen einde te komen aan deze prachtige vallei. We komen uiteindelijk op een plek waar werkelijk niets of niemand te zien is, onze kampeerplek. Hier heb je echt nog het idee alleen op de wereld te zijn. Maar hoe je het ook doet altijd weet wel een nomade je te vinden en al snel zitten er dus 2 vriendelijke mannen in traditioneel kostuum naast hun motor even een sigaretje mee te roken.