Are you a goofy ?

Vanuit Chiclayo rijden we in 5 uur met de bus door de saaie maar mooie woestijn naar trujilo. Vanuit hier is het gelukkig nog maar een kwartier met de taxi. Gelukkig hebben ze hier grote taxis maar daarentegen een gevaar op de weg. Onze taxi heeft al 5 ton op de teller, spiegels ontbreken en diverse lampjes zijn in mijn ogen ongewenst aan op het dashboard. Veilig komen we aan bij hotel las palmeras, heerlijk met zwembad en oceanview.

Bij een nederlander eerst echte koffie en echt ouderwets appelgebak. Hierna. Is het tijd om te genieten van dit heerlijke dorpje, wat een rust ondanks de drukte van alle mensen op zondag.

De maandag gaat de groep nog meer sites en musea bekijken, volgens mij meer van hetzelfde, dus ik besluit mijn talent als boardsurfer te gaan testen. Uiteraard niet zonder een lesje van de lokale surfgod. De eerste vraag is behoorlijk schocking, "are you a goofy". Ik denk meteen aan de stripfiguur en vraag me af welke gelijkenis er zou moeten zijn, de opmerking in Chiclayo van de dames sprak me meer aan. Gelukkig blijkt het slechts te gaan om de positie van de voet, ben je linksvoor dan is het regular en ben je tegendraads als mij dan ben je een goofy.

Na een kwartiertje theorie met een plank het water op. Ik verwacht natuurlijk zon klein board maar nee een formaat kerkdeur is mijn lot. Op commando neem ik mijn positie in en bij 2 moet je op de plank springen, zowaar het gaat bijna in 1 keer goed. Ik krijg complimenten van mijn groepsleden die al 2 weken lessen en minder ver komen dan mij. Er is 1 nadeel aan al dit grote succes, hoe verder je surft hoe verder je terug moet peddelen. Na 3 uur ben ik dan ook helemaal op, dat wordt 2 dagen nagenieten met spierpijn. Om de pijn te verzachten mezelf maar heerlijk onder een palmboom met een cola genesteld, wat een oase van rust op maandag met hier en daar een verdwaalde surfdude. Een plek om zeker langer te blijven, maar helaas gaan we morgen weer verder.