Zimbabwe

Na mijn vorige blog had ik naar bed moeten gaan, maar helaas liep het anders. Vanuit het zwembad zouden we naar de lokale bar om de hoek. Ik was iets later en de portier van de poort vroeg zich serieus af of het wel veilig zou zijn. Toch maar gaan en er hangt een gespannen sfeer. Een cafe met 30 locals, goedkoop bier, een barman achter een soort vestiging met een klein luikje waar hij het geld ontvangt en precies 1 bierfles doorheen past, dat beloofd niet veel goeds. De vrouwen proberen ons te versieren en met ons te dansen waarbij de mannen afkeurend kijken en ons bier stelen. Het geheel lijkt een smeltkroes die elk moment tot een enorme explosie kan komen, na een uur daarom toch maar besloten naar huis te gaan en deze verhalen bij het kampvuur te delen.

Vanuit Musina zijn we naar Masvingo in Zimbabwe gereden. Een grensovergang die bekend staat als zeer langdradig en vooral zonder enige reden. Ook in ons geval. We mogen als groep wel voor, dat is op zich aardig maar er ontstaat een tempo dat gemiddeld tien minuten per visum neemt, ze worden nog met de hand geschreven. Helaas heeft 1 uit onze groep een strafblad en dat eerlijk ingevuld, tja wat moet je anders. Hij wordt dus geweigerd en we zitten met de gebakken peren. Vorige reis werd er iemand opgepakt omdat hij een foto van een auto maakte, dus wat gebeurd er? Tja zoals altijd in dit soort momenten moet er geld betaald worden en wel 200 USD en dan wel 100 voor de ene man die de andere 100 nodig heeft om zijn assistent te betalen. Gelukkig kunnen we als groep verder.

De temperaturen stijgen direct en imiddels zitten we ver boven de 35 graden met een enorme droogte, zelden valt hier regen. In de middag bezoeken we bij strijklicht Great Zimbabwe waar we aan de voet van de site kamperen. Bavianen in overvloed dus alle spullen maar in de truck laten. De site is van een voormalige koning die op een berg woonde, niet erg interessant maar voor de fotos fantastisch.