santiago

Inmiddels aangekomen in Santiago in Chili. Hier begint de reis van 5 weken door Patagonië en Paaseiland. Een reis die al jaren hoog op mijn fascinatie heeft, met name de mysterieuze beelden van Paaseiland en de gletsjers trekken me.

Het nadeel van retorische vragen is dat ze het antwoord al in zich bevatten. De vraag die me dit keer bezig hield was of ik ooit zonder vakantiestress op reis zou kunnen. Een gedoe met lijstjes van zaken die je wil/moet afronden, een berg kleding die veel groter is dan je tas, een bagagelimiet van 15 kilo, ben ik dan echt niks vergeten en natuurlijk die eindeloze berg aan snoeren, stekkers en wereldstekkers die mee moeten. Bijzonder om te zien hoeveel elektronica we met een hele groep mee kunnen slepen, telefoons, camera's, laptops, tablets. Grappig als je bedenkt dat we de hoofdprijs betalen en al deze spullen nodig hebben om de eenvoudige manier van leven van de bevolking hier vast te gaan leggen. Ik heb in ieder geval besloten vooral met m'n ogen te gaan genieten. Maar voor de zekerheid, want het zijn net goede voornemens, toch maar een extra geheugenkaart in de tas gestopt.

Deze reis is een reis vol uitersten, van 35 graden naar vriespunt, van drukke stad via grote leegtes naar Paaseiland met 6000 inwoners, van woestijn, hoogvlaktes tot gletsjers van 30 meter hoog. Enorme afstanden leggen we af met bus, nachtbus en vliegtuig. Als kers op de taart is er nog een festival op Paaseiland. Maar eerst even opwarmen, bijkleuren en wennen aan de Spaanse taal in Santiago. Het grote genieten kan weer beginnen !!

Tijdens de vlucht worden we beloond met een fantastisch uitzicht op de Andes, de reuzen van 5000 meter met sneeuw zijn goed zichtbaar als we er rakelings tussen en over vliegen en de landing al hebben ingezet. Na aankomst na 19 uur vliegen rijden we naar ons hotel tulip inn. Meteen het juiste ritme pakken en op pad voor een stadswandeling. De hitte van 41 graden is drukkend. De stad zelf ademt een prettige sfeer en niet het gevoel van onveiligheid zoals alle boekjes doen schrijven. De wandeling brengt ons langs een picknick met empenada's in een park, via een fort op een heuvel naar het oude centrum. Hier bezoeken we oa het huis van memorie in de leuke wijk londres, de plek waar bij de dictatuur mensen ondervraagd werden en spontaan van de wereld verdwenen. Een leeg huis maar daardoor misschien nog wel indrukwekkender dan wanneer ze er een museum van hadden gemaakt. Hier zijn ze er in ieder geval open over, dat kan je van bijv argentinie nog niet zeggen.

Ondertussen nog het paleis, de kathedraal en 15 km verder maakt dat ik inmiddels rood gekleurd ben, wat gaat dat snel hier. We strijken neer op een terras van patagonia. Alle tafels en stoelen zijn voorzien van speciale klemmen om je tas aan te knopen zodat hij niet gestolen kan worden. Deze landen zijn echte vleeseters , een heerlijke grote mixed grill gaat er dan ook wel in van hert, rund, varken en lam. Terug in het hotel met de metro val ik zo als een blok in slaap.

De tweede dag benut ik om samen met 3 anderen de berg op te wandelen bij de dierentuin naar het Maria-beeld. Je kan met de kabelbaan maar we gaan lopen om de benen op te warmen. Boven worden we beloond met een fantastisch uitzicht op de stad. De bergen om Santiago zijn beperkt zichtbaar wat maar aangeeft hoeveel smog en vuil er eigenlijk in de kom blijft hangen. Goed wandelen moet beloond worden, we bezoeken de vismarkt en eten een heerlijke vis. We laten het ons smaken.

Beetje winkelen, verder de stad in, tijd voor een drankje. Heerlijk op een terras van Patagon, we proberen in de naam te blijven van de reis. Een fantastische plek bij de grootste vlag van het land bij het paleis, voorzien van een decor met fontein schaduw , in Amsterdam zou je er een moord voor doen, hier is plek genoeg.

Met de metro terug na het hotel met 19 km in de benen, mooie oefening voor de lange wandelingen die nog zullen volgen. Nog een paar empenada's voor vertrek met de nachtbus naar Pucon. Hiermee laten we Santiago achter ons maar zullen nog 2 keer terug komen.