Casablanca en rabat

Pets, pets, pets, zo sta ik midden in de nacht met een slipper te slaan op een mega kakkerlak met wie ik oog in oog stond in de badkamer. Wel de slipper van Agnes gepakt. Feit of fabel?; men zegt dat als je een Kakkerlak dood deze eitjes los laat en je een nieuwe generatie ontketend. Voor de zekerheid toch maar even de badmat tussen de slipper en de kakkerlak zodat ze niet mee naar huis gaan.

Ook de vraag of het gewoon een dier is of dat het hotel niet schoon zou zijn blijft een boeiende vraag. Ik weet wel dat dit een van de beesten is waar ik absoluut geen fan van ben en dus dood moet. In dit geval een minder dus.

En met een heerlijk zacht briesje van 36 graden worden we verwelkomt in Marokko en zo begint onze reis naar de Koningssteden van Marokko. Agnes wilde graag een weekje zon, strand, samen, niks doen in de Algarve. Ik moet ongetwijfeld het woord zand en zon gehoord hebben bij strand en daar de associatie Sahara op hebben geplakt. Niks rust of ontspannen, maar een druk programma in een groepsreis met 27 personen. En ja, ik moet toch echt even wennen aan dit aantal, de laatste groepen waren toch een stuk kleiner. Bijzonder overigens hoeveel alleenreizenden en lage gemiddelde leeftijd de groep heeft.

Over het hotel Zalagh-Kasbah lopen de meningen uiteen. De een vind dat ze te ver moeten lopen naar de eetzaal, te groot, de anderen vinden het eten niks. Hoewel dit zeker niet het beste hotel is, zit de houding van deze mensen wat in mijn allergie-zone.

We beginnen de reis met onze langste reisdag. 6.15 gaat de wekker en ruim een uur later vertrekt onze bus. Eerst een lange rit door de woestijn waar vele schapenhoeders hun vee uitlaten. Waarom zou je in de woestijn je schapen gaan hoeden? De overheid heeft een mooie regeling dat iedereen die in de woestijn gaat werken z'n loon verdubbeld ziet worden. Heel druk is het overigens niet met gemiddeld 1 persoon per vierkante kilometer.

Langzaam zien we de eerste citrusvruchten- en graanplantages ontstaan voordat de havenstad Casablanca opdoemt. Al een heel ander klimaat heerst hier en het is opvallend rustig op straat. Eerst een bezoek aan de Hassan II moskee in Casablanca, een inmens object dat deels gebouwd is op de Atlantische oceaan en ruimte biedt aan 80.000 mensen. Deze moskee is de derde grootste moskee ter wereld. Bijzonder detail is het houten dak dat automatisch open kan en een hammam die nog nooit is gebruikt. Met onze sauna achtergrond willen we nog een duikje nemen, maar het is de bedoeling dat het ongebruikte verhaal nog jaren stand gaat houden.

Na een heerlijke lunch met kip met citroen uit de Tajine, vervolgen we onze route door de stad richting Rabat. Hier bezoeken we de verschillende oude delen van de stad. De oude medina kent een ongekende schoonheid uit de 12e eeuw en bijzonder doolhof van kleine blauw geschilderde straatjes. Elke straat is voorzien van vele zwerfkatten en dat worden er alleen maar meer omdat ze niet gesteriliseerd mogen worden. Vroeger was dit deel van de stad het verdedigingswerk om de monding van de rivier te beschermen tegen piraten en een veilige thuishaven te bieden. Nu vooral een pittoresk plaatje waar je foto's blijft schieten, zeker met het strijklicht dat langzaam op de zandkleurige muren schijnt.

Langzaam valt de avond al in als we met de bus een rondje door de stad rijden. rabat, Een stad met veel levendigheid, terrasjes en jonge bevolking. Een stad die bijzonder fotogeniek is in het licht. Als afsluiter van de dag bezoeken we het mausoleum waar de koning ligt. Een bijzonder wit marmeren gebouw waar de zon op schijnt achter een plein met honderden zuilen die ooit een dak droegen. Voor en in het mausoleum staan officiële bewakers met wie je ook op de foto mag. Wat een klotebaan moet dat zijn om de hele dag bloedserieus te blijven staan terwijl iedereen met je op de foto wil, gevraagd en ongevraagd. Grappig detail dat als ze dan gewisseld worden je ineens geen foto meer mag maken.

Als we na 7 uur de koningsstad proberen binnen te rijden worden we verwijderd. De koningsstad is als een Vaticaan binnen Rabat en met een grote muur omheind. Met toestemming mag je naar binnen en zie je de kostschool, moskee, ministeries en het koninklijk paleis. Morgen maar een nieuwe poging. En eindelijk na ruim 12 met een extreem vol programma komen we dan in ons hotel Bouregreg aan. Ondanks dat het centraal gelegen is komen we er niet meer aan toe om de stad te voet te gaan bekijken, er wacht immers elke dag een drie gangen diner op ons. Ook dat is even wennen.