Pucon
Blijf op de hoogte en volg Cyril
13 Januari 2015 | Chili, Pucón
We nemen de nachtbus van Tur-bus om van Santiago naar Pucon te rijden. Een rit van 10 uur en ca 700 km. Normaal ben ik niet zon fan van openbaar vervoer maar in onze semi-cama liggen we als business-class stoelen, lekker ruim en bijna plat. Dan wordt openbaar vervoer ineens leuk.
Pucon is een heerlijk rustig plaatsje aan een meer. Het geeft beetje het rustige gevoel van zo'n klein plaatsje in Nieuw Zeeland, zelfs het landschap klopt erbij. Bij aankomst is de rust wat minder, de triatlon 'iron man' was gaande en dus het hele dorp onbegaanbaar. We nestelen ons op een terras om het geheel te aanschouwen en de sporters aan te moedigen. Bijzonder blijft hoe snel je hier contact krijgt en mensen geïnteresseerd zijn in je, voor ik het weet ben ik met mijn houtje touwtje Spaans al uitgenodigd voor een diner, die ik overigens maar af sla. Deze openheid, kleuren, zomerse uitstraling en relaxedheid zijn wel de zaken die mij zo aantrekken in Zuid-Amerika.
Het is maar een klein dorp, om de haverklap gaat het luchtalarm. Eenmaal is een test, tweemaal is een ongeluk of brand en driemaal is rennen voor de vulkaan die voor het laatst is uitgebarsten in 1971. Langs de wegen staan dan ook speciale evacuatieroutes aangegeven. Bij het gemeentehuis is er een speciaal stoplicht om de activiteit aan te geven, nu op groen dus veilig.
In deze omgeving wonen ook mapuche-indianen, die we uiteraard bezoeken. Ik merk dat ik langzamerhand na mijn reizen wel klaar ben met dit toneelstukje cultuur, zeker als de mevrouw zelf aangeeft in het houten huis ernaast met auto en tv te wonen en wij geïnteresseerd rond het kampvuur in de oude plaggenhut worden neergezet om te kijken hoe ze weeft en brood bakt. Volgens mij liggen haar inkomsten echt in het toerisme en niet in het huishoudelijk werk.
Dan gaat mijn voorkeur uit naar de excursie van een bbq bij de agent thuis. Wat een weldaad en overvloed aan vlees, zalm, heerlijke koriander pebre (soort dip). kijk dat is het echte leven als een god in Chili . Het zijn hier echte vleeseters dus echt een vakantie voor mij.
Pucon is een heerlijk rustig plaatsje aan een meer. Het geeft beetje het rustige gevoel van zo'n klein plaatsje in Nieuw Zeeland, zelfs het landschap klopt erbij. Bij aankomst is de rust wat minder, de triatlon 'iron man' was gaande en dus het hele dorp onbegaanbaar. We nestelen ons op een terras om het geheel te aanschouwen en de sporters aan te moedigen. Bijzonder blijft hoe snel je hier contact krijgt en mensen geïnteresseerd zijn in je, voor ik het weet ben ik met mijn houtje touwtje Spaans al uitgenodigd voor een diner, die ik overigens maar af sla. Deze openheid, kleuren, zomerse uitstraling en relaxedheid zijn wel de zaken die mij zo aantrekken in Zuid-Amerika.
Het is maar een klein dorp, om de haverklap gaat het luchtalarm. Eenmaal is een test, tweemaal is een ongeluk of brand en driemaal is rennen voor de vulkaan die voor het laatst is uitgebarsten in 1971. Langs de wegen staan dan ook speciale evacuatieroutes aangegeven. Bij het gemeentehuis is er een speciaal stoplicht om de activiteit aan te geven, nu op groen dus veilig.
In deze omgeving wonen ook mapuche-indianen, die we uiteraard bezoeken. Ik merk dat ik langzamerhand na mijn reizen wel klaar ben met dit toneelstukje cultuur, zeker als de mevrouw zelf aangeeft in het houten huis ernaast met auto en tv te wonen en wij geïnteresseerd rond het kampvuur in de oude plaggenhut worden neergezet om te kijken hoe ze weeft en brood bakt. Volgens mij liggen haar inkomsten echt in het toerisme en niet in het huishoudelijk werk.
Dan gaat mijn voorkeur uit naar de excursie van een bbq bij de agent thuis. Wat een weldaad en overvloed aan vlees, zalm, heerlijke koriander pebre (soort dip). kijk dat is het echte leven als een god in Chili . Het zijn hier echte vleeseters dus echt een vakantie voor mij.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
