Desolation Island & Half Moon Island

We zijn na onze zeiltocht gisteravond geankerd in de kleine ronde baai van Desolation Island. Ontstaan door een vulkanische uitbarsting en nu met een smalle en ondiepe doorgang te bevaren. Weinigen durven dit aan omdat er ook nog een wrak in de doorgang ligt, het heet dan ook wel Hells Gate. En dat betekent dat hier maar heel weinig schepen en toeristen komen.

Als de mist optrekt in de morgen is het kleine eiland goed zichtbaar. Direct na het ontbijt gaan we met zodiacs aan wal. Om Antarctica te beschermen zullen we niets achter laten, is eten en drinken verboden en hebben we aan boord al onze tassen en kleding uitgezogen met een stofzuiger om te voorkomen dat we nieuw flora en fauna introduceren op het continent. Iets wat al te vaak is gebeurd. Door de korte zomers is het landschap erg kwetsbaar.

Als we met de zodiacs aankomen spring je met je laarzen in het water bij de juiste golf anders zitten je laarzen vol met ijskoud water. Het eiland bestaat uit veel steen en hier en daar sneeuw. De eerste pinguins en elephant-seals zijn direct overal om ons heen en kijken ons verbaasd aan als de cameras klikken. Je moet soms goed opletten dat je er niet op eentje stapt, want sommigen lijken net stenen. De cameras klikken geduldig en het is duidelijk dat de combinatie van zon, kleurige mossen en algen en deze dieren in dit unieke landschap ongekende aantallen fotos gaan opleveren.

Op het eiland liggen nog oude walvisbotten vanuit de walvisvaart.
Verderop het eiland zien we nog een enorme groep Elephant-seals die zich aan elkaar lijken te warmen door op elkaar te liggen en witte Wedell-seals die zich verschuilen in de sneeuw. De leuke pelsrobben maken het feest compleet. Na 3 uur gaan we weer voldaan terug met de zodiacs.

Al tijdens de lunch zet het schip koers om naar Half Moon Island te varen. Een heerlijke zonnige dag met mooie uitzichten over de ijsmassas van Livingstone Island.Tussen de drijvende ijsbergjes is een imposante basaltrots van 250 meter hoog te zien. Ontstaan als het hart van een vulkanische uitbarsting. Erg vergelijkbaar met IJsland dat ook vulkanisch is.

Een vroeg diner, zodat we in de avond nog aan land kunnen gaan. Je moet om tien uur van het land af zijn om de dieren de rust te geven. Wat een unieke plek is dit, en wat is iedereen enthousiast. De pinguins hoppen over de stenen om bij de broedplaats te komen. Er zitten ongeveer 2500 broedparen met heel veel jongen. Ze nestelen zo hoog mogelijk, een behoorlijke opgave om zo via de rotsen omhoog te wandelen. Wandelen stap voor stap en springen met 2 voetjes tegelijk van steen naar steen. Voor ons is het soms al een lastige klim, laat staan voor onze vriendjes. Ze hebben een vaste route en als we iets te dicht bij staan of op de pinguin-snelweg stoppen ze en wachten tot je een stap op zij doet.

Er zitten hier maar liefst 2 pinguinsoorten, de Gentoo- en Chinstrap-pinguin. Maar als kers op de taart zit er een vreemde pinguin verstopt als een speld in de hooiberg. Mijn favoriet de macaroni-pinguin. Die met de leuke gele/oranje haartjes boven de ogen. Iedereen die Happy Feet heeft gezien begrijpt precies wat ik bedoel. Officieel leven ze in South Georgia ongeveer 1000 km verder, maar eentje woont hier. Als dan ook nog de zon onder gaat en een fantastische gloed achterlaat verlaten we Half Moon Island. Daar we optimistisch aan de heenweg begonnen met een gladde zee, worden we doorweekt op de terugweg. Het weer is hier in 5 min volledig omgeslagen en maakt dat we extreem nat worden van de golven die in de zodiac slaan.

Onder het genot van een drankje aan de bar in de deckhouse worden de verhalen en fotos uitgewisseld. De argentijnen van het station op de wal brengen een bezoek aan het schip, waarna we onze kamers opzoeken. Het hele schip hangt vol met natte kleding die hangt te drogen voor de dag van morgen. Onze eerste dag is al in 1 woord fantastisch.