Fort point en Hannah Bay

Ons ontbijt is elke dag om 7 uur, uitslapen is er dus niet bij deze vakantie. Gisteren lagen we stil, vandaag varen we op de motor vanaf zes uur. Dat betekent dus weer schommelen en schuin je brood smeren en de kun je kop thee van de tafel halen zonder te knoeien. Als we ondertusen voor anker gaan kunnen we direct na het ontbijt in de zodiacs. Ik ben altijd snel klaar en stap in de eerste zodiac.

Zodra we instappen zien we een groep humpback-walvissen passeren. We zijn al erg gelukkig deze reis en hebben al Minke-whale, Fin-whale en Humpbacks gezien en in de Beagle al de Hourglas- en Duskydolfijnen. De eerste zijn hele mooie zwart-witte. Het lukt me toch niet een mooie foto te maken, dus ik geniet maar van het moment als ze er zijn. Living in the moment !!

Ook aan vogels hebben we al wel het een en ander gezien, ik ben niet zo goed met namen maar oa verschillende albatrossen, petrels waarvan de cape petrel het meest. Natuurlijk de Skua die de eieren en baby pinguins eet. Ook mooiere exemplaren als de Sheathbill en Antarctic Shag met zijn mooie blauwe ogen kom je hier tegen.

Onze eerste landing vandaag is Fort Point. Alweer een mooie plek met een stijle afloop in zee, een plek die dan ook niet iedereen aandoet om die reden. De gidsen staan met droogpakken in het koude water om de zodiac vast te houden, aan jou de kunst om op het juiste moment uit de boot in het water te springen. Een koude natte of lekkere warme laars is het verschil. Ook hier sta je direct tussen de Chinstrap- en Gentoopinguins en liggen de Weddell-seals op ons te wachten. Kom je te dicht bij kijken ze op en maken ze een grommend geluid. Vanaf hier lopen we over de mooi afgeronde stenen naar de gletser. Metershoog stijgt hij boven de zee uit, maar laat helaas geen grote brokken vallen. Via een stevige klim lopen we soms tot kniediep door de sneeuw naar boven voor het uitzicht. Mistig dus weinig uitzicht. Wel ben ik enorm blij met mijn zeilbroek, die heb ik nog elke dag aangehad. Heerlijk wind en regendicht.

Raar, maar ondanks dat we niet zoveel doen heb je een enorme honger. Het eten is heerlijk aan boord. Dagelijks om 1 uur lunch met soep en vers gebakken brood aan boord. In de middag varen we naar Hannah Bay, genoemd naar een schip. Even snel nog de tijd om een uurtje te liggen in de bunk en een lezing over zeevogels bij te wonen. Tot nu toe is het bij elke lezing die ik bijwoon dat er net walvissen zijn. Jas en camera dus in de buurt, en ook nu weer. Een groep zwemt langs en steekt er zelfs een even zijn hoofd boven het water uit. Het sneeuwt inmiddels, onze eerste sneeuw en daarmee is het ook een stuk kouder geworden. Nog steeds niet zoals ik had gedacht, hoewel sommige groepsleden zich aankleden alsof ze de zuidpool te voet gaan bedwingen.

We varen op de motor, want er staat niet veel wind. Zodra we het diner op hebben gaat het anker uit, zodiacs te water en bezoeken we Hannah Point en Walker Bay. Een plek die vanuit beheer pas vanaf half januari is geopend. Een meer dan fantastische wandeling door de regen.

We landen direct in een enorme pinguinkolonie, waar we dwars door heen moeten varen. Het zijn voor Gentoo-pinguins die hier de overhand hebben. Kleine nestjes gemaakt van de weinige stokjes die ze hebben gevonden en steentjes en dat vooral in een grote berg met modder en vol met pinguin-shit. De geur laat zich dan ook makkelijk raden. Op de vorige loacaties zaten de meeste pinguins nog op het nest, hier zijn de jongen al echte jongen en het is alsof je live de film Happy Feet zit te kijken. Allemaal kleine hongerige pinguins, de een zorgwekkend klein en vies en de andere brandschoon, en lekker doorvoed en pluizig. Wat zijn het toch een leuke beestjes en helemaal als ze achter elkaar aan beginnen te rennen. We moeten er dwars door heen dus ja dan is de afstand tot de pinguin niet zo heel groot.

Als we het over geur hebben, laat de groep Elephant-seals zich pas goed kennen. Als een kluitje liggen ze op elkaar. Een aantal mannetjes is met elkaar aan het stoeien in het water, een mooi en uniek gezicht. Door de inmiddels stromende regen vervolgen we onze weg langs deze beesten om een laatste blik te werpen op de fossielen die hier gevonden zijn. Deze vormen een onderdeel van het bewijs dat er ooit vegatie geweest moet zijn op Antarctica.

In die zin is en blijft het een extreem bijzonder land. De oude grieken hadden al bedacht dat om de massa van de Noordpool tegen te gaan er ergens op het zuidelijk halfrond ook nog een groot continent moest zijn. Expedities werden opgezet en velen stranden. Cook heeft het zelfs gepresteerd om om heel Antarctica heen te varen zonder het ooit te zien. Juist bij de uitstekende Peninsula was hij terug omhoog gevaren naar Zuid Amerika.

Ook deze mooie dag sluiten we weer warm en droog af in de deckhouse. Niet te lang want morgenochtend om 6 uur varen we langs een mooie rots. De wekker moet dus worden gezet