Trinity Island/ Mikkelsen Harbour/ Cierva Cove

Via de satelliet verbinding weer een blog ontvangen uit Antarctica van Cyril. Hierbij weer wat leesvoer/avonturen van hem. Groetjes Agnes


Nog voor ik de kans heb om te ontbijten om 7 uur zijn er walvissen gespot bij de boegspriet. 4 Humpbacks zwemmen heel dicht langs en blijven zeker een half uur rond het schip. Een mooi begin van de dag. We zijn inmiddels een stuk zuidelijker en inmiddels voel je voor het eerst kou. Een fantastisch uitzicht op de besneeuwde bergen en gletsjers maken het compleet.

In de morgen maken we een zodiactour door het ijsbergen-kerkhof. Je voelt direct de temperatuur verder dalen. Een waanzinnige plek bij Trinity-Island/Spert Island waar in de smalle doorgang de ijsbergen vastlopen op de ondiepe bodem. De rustplaats voor ze voldoende gesmolten zijn , los komen en definitief als ijsberg in de oceaan zullen smelten. De grootste die ronddobberd op de oceaan is zo groot als provincie utrecht. Het zijn dus enorme objecten die door het kantelen, maar ook wind waanzinnig gevormd zijn. Die gestrand zijn, zijn eenvoudig te herkennen aan de waterlijn die ontstaat. De anderen drijven of bewegen zelfs. Het is een zoektocht tussen de bergen door in de hoop dat de ingang straks ook nog een uitgang is en niet door het tijd en wegdrijven geblokt is. Echt waanzinnig die diep heldere blauwe kleur in het ijs. Dat maakt ze zo fascinerend. Het schip is ondertussen verder gevaren en ligt voor een tientallen meters hoge gletsjerwand. Wat een uniek plaatje om te zien en wat is ons schip dan ineens klein en nietig.

Om dat allemaal eens goed te bekijken doe ik mijn harnas weer aan en klim in de mast. Het stuk met de overhang blijft lastig te doen, maar wat een uitzicht als beloning als je eenmaal boven bent. Je mag ook nog in de zeilen als je zou willen, maar dat wiebelen op een koortje terwijl je op de dwarsmast hangt, heb ik allang gezien, dat is is niks voor mij. Laat staan als je dan ook nog een foto moet maken.

Als we verder varen naar Mikkelsen Harbour is het uitzicht echt fantastisch. Een winters landschap door het fjordengebied met meters hoge gletsjers en alleen maar sneeuw en ijs. Het is extreem warm en zonnig, lekker op het dek met alleen truitje en zonnebril op. Hoe grappig is het dan als er een ijsbergje langs komt drijven met een aantal pinguins erop. Ik moet ineens denken aan het managementboek ' Help, de ijsberg smelt' Drijvend naar waar? En nog in de onwetendheid dat deze ijsberg straks niet meer zal bestaan. Of zouden ze gewoon avonturiers zijn op zoek naar nieuwe oorden. Pinguins hebben echt wel een onhandige leefomgeving uitgekozen. Doen die Humbolt-pinguins het toch een stuk beter met een lekker tropische temperatuur.

De haven kenmerkt zich door heel veel Gentoo-pinguins. Een heel klein eiland maar heb er zeker vier uur rond gelopen. De kuikens zijn zo leuk en pluizig. En het is alsof je in je eigen Planet Earth zit. De meeste pinguins hebben 2 kuikens, sommigen zijn laat en liggen nog op het ei te broeden. Je ziet ze de steentjes en stokjes van de anderen stelen om hun nest te verbeteren. De ouder op dat nest moet het kuiken beschermen dus kan niet veel anders dan lawaai maken en gevaarlijk pikken naar de ander. De achterkant van het nest is dus logisch de beste plek om stenen te stelen.

Het is zo uniek om ze allemaal te zien waggelen met hun vleugels naar achteren uitgeslagen. Anderen roepen hun partner. Iedere pinguin heeft zijn eigen geluid en dit maakt dat de pinguin weet waar ze heen moeten. Best uniek de natuur, zoals de albatros die na vier jaar op zee exact weet waar maar ook wanneer hij terug moet zijn op zijn geboorteeiland. Op dit eialnd zijn ook fantastische resten van de walvisvaart, een oud schip en enorme hoeveelheden walvisbotten. En door het extreme weer bijzonder goed bewaard.

In de avond varen we langs Cierva Cove, een unieke plek vol ijsbergen die vanaf een enorme gletsjer afkomstig zijn. Als we de fjord in varen sneeuwt het en is er een sneeuwballengevecht aan boord. Het sneeuwt te weinig dus als snel is de sneeuw op. Als we de fjord dieper in varen klaart het gelukkig op. De zon gaat hier nauwelijks onder dus ondanks dat het middernacht is, is het voldoende helder voor fotos. De ijzingwekkende stiltje, de intens blauwe en witte ijsbergen, de steeds grotere aantallen ijsblokken in het water, de grote brokken van een meter boven water die met zoveel lawaai het schip raken. Het is echt zo intens mooi. Het is mij te koud, maar enkelen klimmen in de mast om van boven fotos te maken. Urenlang ben ik buiten, het eerste moment dat ik het echt koud heb, zeker omdat je handschoen uitmoet om fotos te maken. Op de achtergrond de luide knallen als van een geweer in de bergen. Dit is de beweging van de gletsjer die leidt tot scheuren en breuken en het begin van nieuwe ijsbergen.

Naast al dit fantastische natuurgeweld is het dan toch wel heel bijzonder hoeveel mensen landings overslaan of bijvoorbeeld deze avond de bar of het bed verkiezen boven het uitzicht. Ik probeer zoveel mogelijk buiten te zijn en te genieten. Net als ik op het punt sta mijn warme bed op te zoeken, zien we tussen de ijsmassa nog 3 humpbacks en iets later nog een humpback en 2 minke-whales. Wat een kers op de taart van deze fantastische dag. Het wordt echt elke dag mooier en het voelt zo uniek om hier te mogen zijn.